The Ultimate Guide To maze gaon nibandh in marathi

The Ultimate Guide To maze gaon nibandh in marathi

Blog Article

माझ्या गावत देव खंडोबाचे मंदिर / किल्ला आहे.

येथील सणाबाबत तर विचारूच नका. सण असला की गावातली सर्व लोक एकत्र येतात आणि तो अगदी गुण्या गोविंदाने आणि खूप उत्साहात साजरा करतात. इथे कोणता ही जातीभेद, धर्मभेद केला जात नाही. प्रत्येक जण एकमेकाच्या मदती साठी नेहमी तत्पर अस्तात.

माझ्या गावाचे नाव सोनापूर आहे. माझे गाव लहान आहे. गावात एक शंकराचे देऊळ आहे. गावात माझी शाळा आहे. माझ्या गावात खूप झाडे आहेत.

सर्व शिक्षा अभियान आणि माध्यान्ह भोजन यांसारख्या योजना सुरू झाल्या तेव्हा गावातील शाळा भारत सरकारने बांधली होती. नदीच्या खोऱ्याजवळील गावाच्या प्रवेशद्वारापासून ते धबधब्यापर्यंत माझ्या गावाबद्दल सर्व काही परिपूर्ण आहे.

वर्णनात्मक निबंध – माझे गाव / आमचे गांव

माझं गाव, जिथं आकाश आपलं आसपास फेलून, भूमि आपलं स्वप्न पूर्ण करतं.

बदलत्या काळाशी ताळमेळ राखण्यासाठी जुनी पिढी धडपडत आहे. पण मला विश्वास आहे की माझे गाव म्हणजे नेहमीच एक खास स्थान असेल.    

तुम्हालाही काही लिहायचं असेल तर तुम्ही आमच्या ब्लॉगवर लिहू click here शकता.

त्यावेळी गावातील लोक एकत्र येऊन वर्गणी काढून मोठ्याने गाव जेवण घातले जाते. तर हनुमान जयंतीला मारुती मंदिर मध्ये भजन कीर्तनाचा कार्यक्रम ठेवला जातो.

नदीच्या पाण्यात मनसोक्त डुंबावे आणि नंतर पाण्याबाहेर येऊन उन्हात पोटभर खेळावे हा आनंद तेथेच लुटायला मिळतो. 

पण आपण पाच-दहा पावले जात नाही तोच कुणाची तरी बैलगाडी जवळ येऊन उभी राहतेच. “अरे पावण्या, कवा आलास? शिवरामपंतांचा नातू नाही का तू!" असे म्हणून ज्या गप्पा सुरू होतात त्या गाव येईपर्यंत चालूच राहतात.

भारतीय संविधानानुसार आपण सर्वधर्म समभावाचे तत्व अंगिकारले आहे.

शहरातील लोकांपेक्षा खेड्यातील लोक त्यांच्या कामासाठी अधिक समर्पित असतात, त्यांच्याकडे शहरी भागातील लोकांपेक्षा अधिक ताकद आणि क्षमता असते.

ते केवळ शारीरिकदृष्ट्या मजबूत नसतात, परंतु ते त्यांच्या मानसिक आरोग्याची देखील चांगली काळजी घेतात.